Strona Główna
Informator Miasta >>
• Strona Główna
• Historia Częstochowy
• Jasna Góra, Historia
• Zdjęcia Częstochowy
• Historia Powiatu
• Kompendium Historyczne
• Przewodnik z 1909
• Plan Miasta (1909)
• Prezydent Częstochowy
• Rada Miasta i Dzielnic
• Herb Częstochowy
• Wirtualny Plan Miasta
• Dzielnice Częstochowy
• Na Dawnej Pocztówce
• Na Dawnej Fotografii
Instytucje >>
• Kościoły i Parafie
• Komisariaty Policji
• Ośrodki Pomocy
• Sądy i Urzędy
• Straże Pożarne
• Banki
- Bankomaty
- Kantory
Kultura i Sztuka >>
• Galeria Rysunków
• Biblioteki Księgarnie
• Obiekty Muzealne
• Ośrodki Kulturalne
• Zabytki i Pomniki
• Filharmonia Częstochowska
• Teatr Adama Mickiewicza
• Ośrodek Kultury Filmowej
• Imprezy Kulturalne
• Częstochowskie Galerie
Komunikacja >>
• Linie Miejskie MPK
• Linie Podmiejskie MPK
• Rozkład jazdy PKP
• Rozkład jazdy PKS
• Firmy Kurierskie
• Przewozy Autokarowe
• Usługi Transportowe
• TAXI
Edukacja >>
• Kursy Językowe
• Kursy Zawodowe
• Żłobki i Przedszkola
• Szkoły Podstawowe
• Gimnazja
• Szkoły Średnie
• Szkoły Policealne
• Wyższe Uczelnie
Turystyka >>
• Biura Podróży
• Atrakcje Turystyczne
• Jura Częstochowska
• Motele Zajazdy i Inne
• Wykaz Hoteli
Sport >>
• Obiekty Sportowe
• Imprezy Sportowe
• Sklepy i Hurtownie
• Kluby i Związki
• Baseny Kąpielowe
• Korty Tenisowe
Medycyna >>
• Szpitale
• Przychodnie Poradnie
• Przychodnie dla zwierząt
• Pogotowia Ratunkowe
• Prywatne Gabinety
• Sklepy Medyczne
• Apteki
• Lekarze Specjaliści
Stomatolodzy
Okuliści
Dermatolodzy
Chirurdzy
Neurolodzy
Ginekolodzy
Psychiatrzy
Kardiolodzy
Choroby wewn.
Laryngolodzy
Medycyny Pracy
Pozostali
• Optyczne Zakłady
Statystyka >>
01. Dodaj do Ulubionych
02. Strona Startowa
Brak przeglądarki Flash.
Wszelkie Prawa Zastrzeżone
Przydatne Linki >>
• linki
Częstochowa z lotu ptaka
• Centrum Czestochowy z Lotu Ptaka
• Panorama Miasta Częstochowa
• Okolice Miasta Częstochowa
• Jasna Góra i Obiekty Sakralne
• Zamki i warownie jurajskie
• Zakłady przemysłowe i inwestycyjne
• Powódz w regionie Częstochowskim
• Pokaż całą galerię
• Ksiazki i Przewodniki po Czestochowie
• Stare dokumenty o Czestochowie
• Etykiety, mapy, bilety
• Więcej na www.staraczestochowa.pl
Aktualności Częstochowa, kultura i sztuka
Udział częstochowian w Powstaniu Warszawskim
1 sierpnia minęło 64 lata od chwili, gdy lud Warszawy zerwał się do walki z okupantem hitlerowskim. Pragnienie zrzucenia jego jarzma było wówczas powszechne. Powstanie Warszawskie było wydarzeniem wielkim zarówno w swym heroizmie, jak i tragizmie, wydarzeniem pozostającym w jakimś logicznym ciągu z dziejami naszej Ojczyzny, przynajmniej na przestrzeni dwóch ostatnich stuleci.
Były to zrywy Narodu, który nigdy nie pogodził się z utratą swej niepodległości: od Powstania Kościuszkowskiego, poprzez Powstanie Listopadowe, później Styczniowe, przez patriotyczny czyn zbrojny w czasie pierwszej wojny światowej, aż po rok 1939. Ten wielki i wspaniały zryw powstańczy w 1944 r. był potrzebny, aby przypomnieć Europie, że Polska ma prawo do właściwego miejsca w jej dziejach, że walczy „za wolność naszą i waszą”.
Od samego początku losami Powstania Warszawskiego i powstańców interesowali się mieszkańcy Częstochowy, którzy nieśli im m.in. pomoc militarną. Reakcja okupantów niemieckich na ten czyn była natychmiastowa. 6 sierpnia 1944 r. Niemcy odpowiedzieli rozkazem, na mocy którego miano aresztować i wymordować ok. 10 tys. Częstochowian wspomagających walczącą stolicę.14 sierpnia na pomoc powstańcom, po mobilizacji oddziałów Armii Krajowej, wyruszyło 2,5 tys. żołnierzy, wśród nich zgrupowania Jerzego Kurpińskiego „Ponurego” i Marcina Tarchalskiego „Marcina”. Częstochowianie ponieśli wiele ofiar. Ginęli ludzie. Bitwy powstańcze stawały się bardzo krwawe, gdyż była to walka nierówna niczym Dawida z Goliatem, ale wolność Ojczyzny miała ogromną cenę. Do Częstochowy docierały dramatyczne informacje.
31 sierpnia w katedrze częstochowskiej odprawiono Mszę św. i specjalne nabożeństwo w intencji powstańców warszawskich, któremu przewodniczył ks. prał. Bolesław Wróblewski. Częstochowianie starali się wspierać uciekinierów i wysiedlonych z Warszawy również materialnie. W tym celu 13 września 1944 r. otwarto biuro dla ewakuowanych z Warszawy, pomocy udzielał też Polski Komitet Opiekuńczy oraz Kościół. 7 października biskup częstochowski Teodor Kubina wydał Odezwę Arcypasterską w sprawie zbiórki dla wysiedlonych z Warszawy. 19 października Siostry Zmartwychwstanki uruchomiły kuchnię w barakach przy ul. Chłopickiego. Mieszkańcy powstańczej Warszawy znaleźli schronienie też w innych domach zakonnych i parafiach. Szczególną rolę odegrał proboszcz św. Jakuba ks. Wojciech Mondry wraz z parafianami. Udzielił on schronienia kapłanom, których losy wojenne przywiodły do Częstochowy. Klasztor Jasnogórski udostępnił jeden ze swoich budynków, w którym władze miasta zorganizowały szpital dla chorych i wycieńczonych. Po Powstaniu Warszawskim swoje miejsce w Częstochowie znaleźli też ludzie kultury, inteligencja, m.in. znana pisarka Zofia Kossak Szczucka, która razem z ks. Antonim Marchewką podjęła starania o wznowienie wydawania Tygodnika Katolickiego „Niedziela”. 7 października 1944 r. przybył do Częstochowy gen. Leopold Okulicki, szef Armii Krajowej, skąd obejmował dowództwo nad całością prac konspiracyjnych. Działał tu podziemny uniwersytet, na którym wykładało 109 naukowców. Fakty te zanotował ks. Wojciech Mondry w archiwum parafialnym. Wśród wysiedleńców znaleźli się również rodzice Gustawa Grackiego.
Gustaw Gracki urodzony na Litwie, do Powstania Warszawskiego (a wcześniej do AK) trafił dzięki wujowi, por. Napierowi (zginął w pierwszym dniu powstania). „Szykowaliśmy się do walki, marzyliśmy o tej walce, to był nakaz patriotyczny. W duchu patriotyzmu wychowało nas harcerstwo polskie, które wspaniale działało w okresie międzywojennym” – wspomina pan Gustaw. Gracki należał do 6 kampanii Batalionu Kilińskiego pod dowództwem podh. „Krzeczkowskiego”, która 1 sierpnia 1944 r. w godz. „W” ruszyła na PASTĘ (Polska Agencja Stołecznych Telefonów). Niestety, z takim uzbrojeniem: 1 pistolet maszynowy angielski typu Sten oraz 3 polskie pistolety typu „Vis” na 160 osób, 2 granaty swojej roboty tzw. „filipinki” dla każdego i nożyce do cięcia drutu, nie było to łatwe. Niemcy powitali ich „huraganowym” ogniem, pozostawiając wiele ofiar po stronie powstańców. Obiekt ten został zdobyty dopiero 19 sierpnia. Takich tragicznych sytuacji 17 –letni Gustaw Gracki przeżył więcej. Wśród nich akcję 30 sierpnia, którą zapamiętał jako „upiorną noc”, kiedy to Bataliony Kilińskiego próbowały zdobyć Ogród Saski. Wówczas śmierć poniosło wielu powstańców, dużo z nich też zostało rannych m.in. Gracki - trafiony w lewe ramię odłamkami moździerza.
1 września zaczęła się agonia Powstania. Pomoc ze strony amerykańskiej w postaci zrzutów przechwytywali Niemcy i Rosjanie, gen. Berling został podstępnie przez Rosjan zwabiony i aresztowany, kolejno padały dzielnice Mokotów, Żoliborz, Starówka... W takich okoliczności naczelny dowódca Sił Zbrojnych Tadeusz Bór-Komorowski zadecydował o kapitulacji.
Po upadku stolicy Gustaw razem z bratem – podobnie jak pozostali żołnierze AK – trafił do obozu przejściowego w Łambinowicach (Lambzdorf) k. Opola, skąd wywiezieni zostali do obozu jenieckiego w pobliżu Hannoweru. Pracował tam przy produkcji cukru, (rozpoczął się sezon cukrowniczy). W takich okolicznościach zastał młodego Gustawa koniec wojny. 27 kwietnia 1945 r. jeńców wyzwoliła armia amerykańska. Po ukończeniu studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim Gustaw związał swoje życie z Częstochową: został nauczycielem języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Romualda Traugutta. 1 sierpnia 2006 r. przez prezydenta Rzeczypospolitej Lecha Kaczyńskiego został wyniesiony do godności porucznika.
Jednym z niewielu żyjących do dzisiaj świadków tamtych wydarzeń jest też mieszkająca w Częstochowie p. Bogumiła Kulik z d. Rankowska. Plutonowy „Wiśka”, łączniczka Armii Krajowej w Komendzie Obszaru.
Pani Bogumiła, magister ekonomii i kapitan rezerwy Wojska Polskiego, do jesieni 1944 r. mieszkająca na warszawskiej Starówce. Feliks i Włodzimira Rankowscy mieli pięcioro dzieci: dwóch synów – Andrzeja i Wincentego, oraz trzy córki – Barbarę, Bogumiłę i Marylę. Pan Feliks – dyrektor Departamentu w Ministerstwie Skarbu, gdy wybuchła wojna – zgodnie z dyrektywą rządu – wraz z rodziną udał się w kierunku granicy polsko-węgierskiej, by przekazać tam ważne dokumenty państwowe. Po wypełnieniu tej misji rodzina Rankowskich wróciła do Warszawy. Pan Rankowski nie chciał opuszczać kraju. Synowie i najstarsza z córek, Barbara prawie od razu znaleźli się w konspiracji. Bogusia (Miłka), w chwili wybuchu wojny miała 11 lat. Rodzice domyślali się zaangażowania chłopców i starszej córki. Chcieli chronić przynajmniej najmłodsze dziewczynki. Miłki jednak nie zdołali upilnować. Wraz z kolegami i koleżankami ze szkoły zaczynała od roznoszenia „bibuły”. W maju 1942 r. Miłka złożyła przysięgę i stała się 14-letnim żołnierzem Armii Krajowej. Jej 5 -osobowa specjalna sekcja dziewcząt przeszła szkolenie sanitarne oraz z zakresu obchodzenia się z bronią. Dziewczyny uczyły się składania i rozbierania visa, parabellum, walthera. Szkolono je także z zakresu przyjmowania zrzutów i sprowadzania samolotu na ziemię. 30 lipca, dwa dni przed godziną „W”, dowództwo AK przeprowadziło próbny alarm. Wtedy to „Wiśka” poznała miejsce stanowiące punkt zborny dla jej oddziału. 1 sierpnia o godz. 17.00 miała się stawić w punkcie przy ul. Wspólnej, w Śródmieściu. Nie dotarła tam. Wraz z koleżanką utknęły na pl. Krasińskich, ponieważ już trwały walki. Przyłączyły się do oddziału walczącego w tym rejonie. Pomagały żołnierzom przenosząc koce i żywność z niemieckiego magazynu, zdobytego przez Powstańców. Do punktu na Wspólnej dotarły następnego dnia wieczorem. Placówka na Wspólnej była ważnym punktem strategicznym powstańczej Warszawy. Mieściła się tam m.in. radiostacja Błyskawica utrzymująca łączność z Londynem oraz innymi redutami walczącej stolicy.
Dowódcą był porucznik „Goździk”, Anatol Makarenko, „cichociemny”, zrzucony do Warszawy pół roku przed Powstaniem. Stąd łączniczki roznosiły meldunki do Komendy Głównej AK i innych punktów walczącej stolicy. „Wiśka” miała dużo szczęścia. Nie zginęła, choć w Powstaniu poległa jej starsza siostra Basia, dziewczyna o nieprzeciętnej urodzie. Basia miała zaledwie 20 lat. Zginęła od śmiercionośnej kuli na Starówce w katedrze św. Jana. „Wiśka” nie była nawet ranna, a „okazji” było wiele. Pewnego razu np. dostała się pod silny ostrzał niemiecki na Marszałkowskiej, gdy zaplątała się w drutach kolczastych. Innym razem pokaleczona została przez sypiące się szkło z ostrzeliwanej bramy.
A potem była kapitulacja i upokarzające chwile spędzone w stalagach. 16-letnia Miłka przeszła przez kilka obozów. Ostatni z nich, znajdował się w Oberlangen, w pobliżu granicy holenderskiej, gdzie komendantką była por. „Jaga”– Jadwiga Milewska. Obóz miał być zlikwidowany, mimo że posiadał charakter o znacznie obostrzonym rygorze. Osadzone nie respektowały bowiem poleceń Niemców, odmawiały też świadczenia niewolniczej pracy na rzecz III Rzeszy. Na szczęście wcześniej, 12 kwietnia 1945 r. przyszła upragniona wolność. Tym bardziej radosna, że przywieziona czołgami żołnierzy dywizji gen. Stanisława Maczka. Polacy dowiedzieli się, że w pobliżu jest obóz polskich dziewczyn, warszawianek z Powstania.
Długo trwała rekonwalescencja i odżywianie wyzwolonych kobiet. Dzięki systemowi oświaty, który bardzo dobrze funkcjonował przy Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie dziewczyny mogły też uzupełnić swoje wykształcenie. Do ojczyzny pani Bogumiła wróciła w 1946 r. Dotarła do Częstochowy, gdzie odnalazła rodziców, którzy przeżyli Powstanie. Tutaj skończyła studia i założyła rodzinę. Zniosła przesłuchania UB i NKWD. Od dawna działa w Światowym Związku Żołnierzy AK – od pięciu lat należy do Zarządu Okręgu Częstochowskiego. Mieszka w Częstochowie, ale często myślami wraca do czasów warszawskich doświadczeń.
Powstanie Warszawskie było najbardziej radykalnym i najbardziej krwawym ze wszystkich powstań polskich. Niektórzy zadają sobie pytanie, czy było to potrzebne, czy było to potrzebne aż w takiej skali? Nie można na to pytanie odpowiadać tylko w kategoriach czysto politycznych lub militarnych. Należy raczej w milczeniu skłonić głowę przed rozmiarem poświęcenia, przed wielkością ceny, jaką tamto pokolenie sprzed sześćdziesięciu czterech lat zapłaciło za niepodległość Ojczyzny.
Pani Bogumiła uważa, że Powstanie pomimo kapitulacji miało sens. „Sytuacja w Warszawie w czasie okupacji była bardzo trudna: ciągłe łapanki, rozstrzeliwanie ludzi na ulicach. To, co się dzisiaj czyta w poezji czy literaturze, że „krew płynęła ulicami” – to prawda. Tak było wielokrotnie. Walka stała się konieczna. Nie można było tak dłużej żyć. Do podjęcia decyzji o walce przyczynił się też fakt, że na Pradze stały wojska radzieckie, których obecność pozwoliła przypuszczać, że wkrótce nadejdzie pomoc. Tymczasem stało się inaczej...”- stwierdza pani Kulik
źródło:
Dzia≥:
Informator Miasta
Kategoria:
Aktualności
Pozostałe w kategoria:
Historia
Miasto pamięta o Tadeuszu Gierymskim
9 czerwca minęła 90. rocznica urodzin związanego z Częstochową poety. Tadeusz Gierymski urodził się w Płońsku w 1928 roku. Był poetą, prozaikiem, odkrywcą talentu poetyckiego Haliny Poświatowskiej. Jako poeta debiutował w 1955 roku w ,,Tygodniku Powszechnym”.
2018-06-09
Historia Lwowa z Perspektywy Częstochowy
8 czerwca w Ośrodku Promocji Kultury „Gaude Mater” odbyła się promocja książki „Częstochowa a obrona Lwowa” pod redakcją Ryszarda Stefaniaka oraz Rafała Piotrowskiego. Publikacja zostanie przekazana do częstochowskich szkół. Rozstrzygnięto też konkursy organizowane pod hasłem ,,Częstochowa o wolność i niezawisłość”.
2018-06-09
Od warszawskich manifestacji po pielgrzymki do Częstochowy
W 150 rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego.
2013-01-24
Pradawna Częstochowa
Kultura celtycka, która na Dolnym Śląsku zaczęła się – jak wspomniano – od przybycia wojsk Bojów pod wodzą Lugoniusa, trwała w tamtym rejonie przez następne stulecia, przechodząc następnie również na sąsiednie ziemie opolskie i pogórze górnośląskie. Między początkiem IV wieku, a połową I wieku p.n.e., dzieje tej kultury są jednak mało znane – danych dostarczają nam głównie badania archeologiczne, brak jest natomiast zupełnie miarodajnych źródeł historycznych.
2013-01-10
Znowuż chcą uprzemysłowić Ossonę?
Z kartek suplementu do cyklu „od parafii do parafii…”
2013-01-10
Zmienne losy Kopca Kościuszki pod Hebdziem
Historyczne miejsce wielkiej bitwy stoczonej w czasie Insurekcji Kościuszkowskiej pod Szczekocinami. Odbyła się ona na polach między Wywłą (dawne województwo kieleckie) i Chebdziem (dawne województwo częstochowskie). Siedem lat temu podałem, że istnieje między tymi wioskami polne wzgórze z wysoką samotną topolą, pod którą jest ziemny kopiec z wysokim krzyżem i nową kamienną tablicą, a obok - pod młodymi brzózkami - wbito w ziemię wiązkę kos na sztorc.
2012-09-27
Koniecpol miasto pomników i tablic pamięci
Zespół szkół średnich (ogólnokształcąca i technikum) - przy ul. A. Mickiewicza – otrzymał już w 1990 roku imię pułkownika Zygmunta Chmieleńskiego – dowódcy słynnego oddziału powstańczego z 1863 roku, który stoczył kilka bitew z Moskalami na Koniecpolskiej Ziemi.
2012-09-13
Średniowieczny Klasztor Lelowski
W bogatej historii Lelowa, przez szereg stuleci, sporą rolę odgrywał zakon Franciszkanów. Dzisiaj nie wiele osób zdaje sobie sprawę ,że w mieście tym aż do XIX wieku istniał klasztor oraz przyległy do niego kościół należący do tego właśnie zgromadzenia. Nie mamy pewności kiedy po raz pierwszy mnisi zamieszkali w Lelowie, jednak za najbardziej prawdopodobną wersję należy uznać, iż stało się to w drugiej połowie XIII wieku dzięki Bolesławowi Wstydliwemu.
2012-06-28
Dzieje częstochowskiego Browaru
Z końcem I wojny światowej nastała nowa rzeczywistość. Lokalny przemysł na czele z Browarem Kazimierza Szwede, aby dalej prosperować musiał odbudować przedwojenne kontakty i znaleźć rynki zbytu. W 1920 roku zakład piwowarski przekształcono w Spółkę Akcyjną, a jej statut pozwalał na działalność na terenie Polski i za granicą. 12 lat później jej główny założyciel – Kazimierz Szwede zmarł, a funkcję prezesa na krótko przejął Henryk Wolf.
2012-05-26
Grabówka – dawna gmina, teraz dzielnica
Wracając do opisanego w poprzednim odcinku gospodarstwa Wawrzyńca Wilka przekazanego w 1989 roku misjonarzom Krwi Chrystusa, to w ciągu następnych 5 lat powstał tutaj Dom Misyjny z dużą kaplicą w środku. Pozwoliła ona na powołanie parafii pod wezwaniem św. Kaspra del Bufalo (w 1998 r.). Jej patron to Włoch żyjący w latach 1786-1837, który założył Kongregację Misjonarzy Krwi Chrystusa.
2012-05-26
Kasztelania Miromira
W dalszym ciągu pozostając w kręgu imion protoplastów Staropolski, uzupełnimy najpierw rozpoczęty opis imienia Miromir, po czym przejdziemy do imion dwóch pozostałych kasztelanów naszego regionu, tj. Widorada i Siewierza.
2012-05-26
Dogasanie częstochowskich zapałek
Przystanek na trasie Szlaku Zabytków Techniki, biały kruk na skalę europejską – tak można jeszcze tytułem wstępu powiedzieć o częstochowskim Muzeum Produkcji Zapałek, niestety nie ma pewności co do jego dalszych losów. Pod koniec ubiegłego miesiąca z powodu ponad 60 tys. zł długu odłączono prąd w dawnej fabryce. Działające maszyny prezentujące proces powstawania zapałek bez zasilania są tylko nieruchomymi eksponatami, a sam budynek jest lekko mówiąc w nienajlepszej kondycji.
2012-04-26
Ponad 400 lat historii kościoła w Poczesnej
Erygowana 12 lipca 1606 roku przez biskupa krakowskiego Bernarda Maciejowskiego. Kościół ustanowił w tym samym roku król Zygmunt III Waza. Parafia w Poczesnej ma już swoją bogatą historię, ponad czterystuletnią.
2012-04-26
Grabówka – dawna gmina, teraz dzielnica
Oddalona o ponad 3 km od Jasnej Góry Grabówka (dzisiejsza północno – zachodnia dzielnica Częstochowy) jest położona na wysokości 282 mnp. Pierwsza pisana wzmianka o niej pochodzi z 1385 roku. Wtedy to wieś tą – o pierwotnej nazwie Grabowa - nadał klasztorowi jasnogórskiemu książę Władysław Opolski.
2012-04-26
Kasztelania Miromira
Przechodząc do, skróconego z konieczności, opisu prawobrzeżnej Częstochowy – a więc włości leżącej wokół grodu Miromira – zacznijmy najpierw te rozważania od przedstawienia imion naszych bohaterów. Po imieniu Częstoch, którego etymologię już znamy, pora najpierw zatem na analizę imienia Miromir – kasztelana grodu Mirów.
2012-04-12
Historia miejscowości i parafii w Dźbowie
Wraz z rozwojem Dźbowa jego mieszkańcy podejmują starania o utworzenie własnej parafii. W 1937 roku biskup częstochowski Teodor Kubina rozpoczyna procedurę erygowania parafii w Dźbowie. Najpierw urządzono kaplicę w starej szkole, gdzie znalazło się też mieszkanko dla pierwszego proboszcza księdza Stanisława Guzika.
2012-04-12
Historia miejscowości i parafii w Dźbowie
Z końcem XIX wieku postępuje przemysłowy rozwój Częstochowy. Do miasta przybywają mieszkańcy okolicznych wiosek za pracą. Do częstochowskich fabryk napływają też mieszkańcy Dźbowa.
2012-03-29
Brama Nakielska
Chciałbym Państwu przedstawić stanowisko archeologiczne, do niedawna nie znane, a odkryte w ubiegłym roku. Jest nim brama wjazdowa do średniowiecznego miasta Lelów, zwana „Bramą Nakielską” .
2012-03-01
Historia parafii i drewnianego kościoła w Borze Zapilskim
Pośpiesznie budowany kościół w Borze Zapilskim – opisany już w poprzednim odcinku - został ostatecznie uratowany. Zabezpieczony teraz przeciwpożarowo i z dachem pokrytym blachą stanowi jedną ze stacji na szlaku drewnianej architektury Śląska.
2012-03-01
Historia parafii i drewnianego kościoła w Borze Zapilskim
W odległości 2 km od północno-wschodniego skraju parku krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą” mamy skrzyżowanie ulic zaznaczone drewnianym kościołem. Przy ulicach tych leżą aż trzy miejscowości: Węglowice, Czarna Wieś i Bór Zapilski.
2012-02-16
Miasto pamięta o Gierymskim
Historia Lwowa z Perspektywy Częstochowy
Od warszawskich manifestacji po pielgrzymki
Pradawna Częstochowa
Znowuż chcą uprzemysłowić Ossonę?
Zmienne losy Kopca Kościuszki pod Hebdziem
Koniecpol miasto pomników i tablic pamięci
Średniowieczny Klasztor Lelowski
Dzieje częstochowskiego Browaru
Grabówka – dawna gmina, teraz dzielnica
Kasztelania Miromira
Dogasanie częstochowskich zapałek
Ponad 400 lat historii kościoła w Poczesnej
Grabówka – dawna gmina, teraz dzielnica
Kasztelania Miromira
Historia miejscowości i parafii w Dźbowie
Historia miejscowości i parafii w Dźbowie
Brama Nakielska
Historia kościoła w Borze Zapilskim
Historia parafii i drewnianego kościoła w Borze Za
Niwa Częstocha #6
Pierwszy Sejmik w Częstochowie
Wręczyca Wielka dawniej i dziś
W 65. rocznicę morderstwa UBP
Niezwykły kościół na miejscu bukaciarni
Mówią o mnie Palestynka
Patron zakochanych z parafii w Konopiskach
Ekshumacja w Przymiłowicach
Niwa Częstocha #5
Opowieść grudniowa po latach trzydziestu
Ślady historycznej przeszłości Konopisk
Niwa Częstocha (4)
Węgierska Jesień 1956
Ślady pamięci o wielkich postaciach
Tajemnice koniecpolskiej krypty
Historia powstania Aleksandrii wraz z parafią
Historia powstania Aleksandrii wraz z parafią
Fascynujące wzgórze jurajskie - Prędziszów
W 72. rocznicę bitwy pod Mokrą
Katolicki Klub Turystki Aktywnej w Blachowni
67 Rocznica Powstania Warszawskiego
Jak powstał zalew w Blachowni
Angielski spiker „Błyskawicy”
300-lecie Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej
Zapomniana już krwawa bitwa pod Choroniem
Możemy być dumni z 27 Pułku Piechoty
Sybirackie rocznice. Pamiętamy!
Poraj – niegdyś w parafii z Choronia
Szkolna konspiracja w regionie częstochowskim
Węgierscy żołnierze z kpt. Otto Esterhazym
Częstochowskie archiwum
Dział:
Informator Miasta
Kategoria:
Aktualności
